Είναι ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ που υποφέρει και περνάει κρίση ο ελληνικός Λαός ;

Ο Χριστός, μας χτυπάει την πόρτα μας από καιρό, κανείς δεν τον ακούει ;

Ορισμένοι Επίσκοποι χουχουλιάζουν μες στα ζεστά ανάκτορά τους, οι Ιερείς στα μαλακά και τριφηλά σπίτια τους, οι μοναχοί στις ωραίες βίλες τους και πολλοί άνθρωποι στο δρόμο άνεργοι, πολλοί νηστικοί, ταλαιπωρημένοι και άλλοι σιγά-σιγά ξεσπιτωμένοι.
Η οικονομική κρίση χτυπάει σιγά –σιγά πολλούς νοικοκυραίους και ορισμένοι επίσκοποι, ιερείς και μοναχοί διατείνονται με τη σιωπή τους ότι όλα είναι ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ.
Πολλοί άνθρωποι περιφέρονται στους δρόμους χωρίς δουλειά, χωρίς ελπίδα και πολλές φορές αυτοκτονούν μπροστά στη κρίση την οικονομική που ορθώνεται μπροστά τους.
Και ορισμένοι επίσκοποι, ιερείς και οι μοναχοί μέσα σε ζεστά γραφεία και ναούς τάζουν ουράνιους λαγούς με πετραχήλια για τους χορτάτους, με στρωμένα χαλιά, φανταχτερά φώτα και πολυέλεα, άμφια και άλλα ωραία λόγια και παχιά.
Περιμένουν σαν τους δημόσιους υπαλλήλους να έρθουν οι αμαρτωλοί και οι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι να τους χτυπήσουν την πόρτα για να τους εξυπηρετήσουν.
Περιμένουν με τις σφραγίδες και τα θυμιατά, να εισπράξουν τον επιπλέον οβολόν τους.
Ο χριστός δεν είχε που την κεφαλή να ακουμπήσει. Ο Ιωάννης έτρωγε ακρίδες και άγριο μέλι.
Γιατί ;
Δεν θα μπορούσαν μέσα από τις ζεστές συναγωγές- ναούς να κηρύξουν την Βασιλεία του θεού και το μήνυμα της Αγάπης, γιατί διάλεξαν και οι δυο τα κακοτράχαλα βουνά, τους ποταμούς, τις λίμνες, τις στράτες του κόσμου και τα φτωχά και έρημα χωριά.
Δεν ήρθα να σώσω του υγιαίνοντες, ήρθα να σώσω τους αμαρτωλούς και αυτούς που υποφέρουν!!!
Τους ανθρώπους που υποφέρουν δε θα τους δούμε μέσα από τα ζεστά επισκοπικά ανάκτορα, τα ζεστά και τριφηλά σπίτια και τα ζεστά βίλες-κελιά. Οι "αμαρτωλοί" βρίσκονται στο δρόμο, άνεργοι χωρίς δουλειά, σ ΄ ένα παγκάκι με μια βελόνα με ναρκωτικά, στην απολυμένη εργάτρια και εργάτη που δεν ξέρει πώς να μεγαλώσει τα παιδιά. Στον συνταξιούχο που μετράει και ξαναμετράει και δεν του φτάνουν τα λεφτά.
Στους μετανάστες που βρίσκονται μέσα σε σκοτεινά σπίτια-κελιά, στις γυναίκες που τις εκδίδουν οι έμποροι τα ταλαιπωρημένα τους κορμιά.

Ο Χριστός, μας χτυπάει την πόρτα μας από καιρό, κανείς δεν τον ακούει ;